Je stem op een opname…traumatische ervaring?

Je hoort je stem op een opname en voelt je ineen krimpen. Herken je dit? Ik zie het vaak gebeuren. Iemand trekt wat witjes weg, slaat de handen voor de ogen en kreunt oh verschrikkelijk…
Je spraak op een opname beluisteren is vreselijk voor sommigen. Hoe komt dat toch?

Als je spreekt hoor je jezelf ook ‘van binnen’. Dit is goed merkbaar als je je vingers in je oren stopt en praat. Je hoort de trillingen in je hoofd en lichaam. Deze innerlijke resonantie is ons zeer vertrouwd. Dát nemen we waar als onze stem.

Op een opname wordt dit opeens weggenomen. Je hoort jezelf alléén via de trillingen in de lucht. Geluid is immers trilling van lucht. Het wegvallen van de innerlijke resonantie van je spraak is heftig.  Je mist de innerlijke gewaarwording. Je mist dit zo erg dat het eigenlijk niet klinkt zoals je gewend bent. En tegelijk herken je ook wél dat jij het bent. En lijkt je spreken iets te onthullen van je persoonlijke tekortkomingen en onzekerheden. Een afschuwelijke ervaring. Je besluit: ‘ik ben dit niet echt’ en ‘wie het ook is…ik wil er niets mee te maken hebben’. Je wendt je af. Je gaat vermijden naar jezelf te luisteren.

Join the club! Zelfs mensen met prachtige stemmen ervaren dit zo.

Jouw beslissing om je af te wenden van je spreken is logisch, maar gaat je niet helpen.
Bovendien, anderen horen de stem die jij zo afschuwelijk vindt voortdurend als jij praat. Geen fijne gedachte. Je kunt je kop wel in het zand steken, maar wat dan?

De Toneelacademie studenten nemen we regelmatig op. Ze wennen eraan en krijgen een levendige open belangstelling voor hun spraak. Ze horen steeds beter onhandige klemtonen, of het tempo goed is en of de stem vrij klinkt. Er gaat een wereld aan mogelijkheden open. Want ze kunnen rustig horen wat ze niet handig doen en oefenen om het te veranderen.

Gelukkig hoef je geen student van de toneelschool te zijn om het trauma van luisteren naar jezelf te overwinnen!

Als je jezelf iedere dag een paar minuten opneemt en beluistert ga je eraan wennen. Het hoeft echt geen goede opname te zijn. Je mobiele telefoon of computer voldoen prima. Zo overwin je je angst en word je leermeester van je eigen spraak. Hoe fijn zou het zijn als je naar jezelf kunt luisteren en kunt denken dat klinkt goed! Of als je heel simpel zou kunnen horen dat je te snel spreekt, of dat je stem te hoog zit. En dat je dan gewoon kunt besluiten langzamer en lager te praten. Net zoals je in de spiegel kunt zien dat je outfit niet geschikt is voor …en je besluit iets anders aan te trekken.

Vind je het moeilijk zelfstandig de tijd en motivatie op te brengen om jezelf op te nemen en te beluisteren?

Het lijkt me leuk dit gezamenlijk te gaan doen! Op 4 januari 2016 starten we de accepteer-je-spraak-challenge. Vijf dagen achter elkaar stuur ik je een mail met een kleine opdracht die je meteen kunt doen. Je hoeft niet na te denken wat je moet doen, dat doe ik voor je. Je hoeft alleen maar de simpele instructie te volgen. Het kost je niet meer dan 10 minuten per dag. Ik vertel je wat je kunt doen en hoe. Makkelijk en leuk. In de besloten faceboek groep kunnen we onze  trauma’s en ervaringen delen. Gedeelde smart is halve smart :)).

Overwin je angst en word leermeester van je eigen spraak. Ga durven luisteren naar jezelf, overwin je afschuw en angst en hoor hoe je anders zou willen spreken. Jij bent de eigenaar van je spraak, niemand anders! Hoe heerlijk is het om leermeester te zijn van je eigen spraak. Om te voelen, te weten dat je gaat klinken zoals jij wilt. Wat een vrijheid zou dat geven!

Laten we onze kop uit het zand halen en de angst voor onze eigen spraak te lijf gaan. En onze persoonlijke Freedom of speech verwerven.

(het is niet meer mogelijk om je voor de challenge in te schrijven)